Οδικός Χάρτης Τουρκίας χωρίς Κυπριακή Σφραγίδα

Οδικός Χάρτης Τουρκίας χωρίς Κυπριακή Σφραγίδα

Οποιαδήποτε άλλη χώρα στη θέση της Τουρκίας δεν θα είχε αρχίσει ενταξιακές συνομιλίες με την ΕΕ ενώ είναι αμφίβολο εάν θα αναγορευόταν σε υποψήφια για ένταξη χώρα. Η Τουρκία αντιμετωπίζει σοβαρά δομικά προβλήματα, κατέχει τμήμα άλλης χώρας που σήμερα είναι μέλος της ΕΕ ενώ παράλληλα έχει διαφορές και με άλλες χώρες.

Οι σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας δεν αντιμετωπίζονται μόνο ως διμερές θέμα. Απασχολούν έντονα τις ΗΠΑ ενώ ταυτόχρονα εμπεριέχουν βαθύτερες διεθνείς διαστάσεις. Για τις ΗΠΑ, η ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ αποτελεί στρατηγικό στόχο καθώς πιστεύουν ότι η εξέλιξη αυτή μπορεί να συμβάλει στη βελτίωση των σχέσεων μεταξύ Δύσης και Μουσουλμανικού κόσμου, ενώ ταυτόχρονα συμβαδίζει με ευρύτερους γεωστρατηγικούς στόχους: οι Αμερικανοί προσβλέπουν στην περαιτέρω διεύρυνση της ΕΕ με τέτοιο τρόπο που να αποτελεί μια ισχυρή οικονομική ένωση με χαλαρές πολιτικές σχέσεις και όπου στα πλαίσια αυτά θα αναβαθμισθεί ακόμη περισσότερο η Ευρω-Ατλαντική συνεργασία με την πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ.

Η Κύπρος εκ των πραγμάτων βρέθηκε στο προσκήνιο τα τελευταία αυτά χρόνια καθ΄ ότι αποτέλεσε μέρος σημαντικών εμπλεκομένων συμφερόντων. Υπήρξε μια μεγάλη κινητικότητα για τη λύση του Κυπριακού, κυρίως για να διευκολυνθεί η πορεία της Τουρκίας προς την ΕΕ. Στη σημερινή συγκυρία και πάλι εξαντλούνται τα όρια. Η Τουρκία είχε δεχθεί να υλοποιήσει το Πρωτόκολλο της Άγκυρας μέχρι το τέλος του 2006. Παρά ταύτα η Τουρκία θέτει τις δικές τις προϋποθέσεις σε σχέση με την υλοποίηση αυτών των δεσμεύσεων. Κανονικά η Τουρκία θα έπρεπε να προσαρμοσθεί με τις υποχρεώσεις της και όχι να καλούνται οι χώρες μέλη της ΕΕ και ειδικά η Κύπρος να προσαρμοσθούν με τα δικά της δεδομένα.

Η Άγκυρα γνωρίζει ότι στον κόσμο των συμφερόντων η παρουσία της θεωρείται πολύ σημαντική. Όμως πέραν των συμφερόντων ιδιαίτερη σημασία στον 21^ο αιώνα έχει και η επιχειρηματολογία που αναπτύσσεται καθώς και οι εικόνες που διαμορφώνονται. Επιπρόσθετα, η ΕΕ επιχειρεί να αναδείξει θεμελιώδεις αρχές και ένα πλαίσιο συμπεριφοράς.

Η Κύπρος νομιμοποιείται να είναι διεκδικητική. Όμως δεν έχει επενδύσει αρκετά στη δημιουργία μιας θετικότερης εικόνας και ούτε έχει δώσει την απαιτούμενη σημασία στην κατανόηση του περιβάλλοντος στο οποίο λειτουργεί. Σε αυτή τη συγκυρία οι ΗΠΑ αλλά και αρκετές χώρες της ΕΕ μεταξύ των οποίων η Φινλανδία ως προεδρεύουσα καθώς και η Βρετανία προσπαθούν να αποτρέψουν σύγκρουση ΕΕ-Τουρκίας: θεωρείται ότι τυχόν σύγκρουση θα έχει αποσταθεροποιητικές επιπτώσεις ενώ παράλληλα θα έχει κόστος και για την Κύπρο καθώς θα παγώσουν ακόμα περισσότερο οι προοπτικές για επίλυση του Κυπριακού.

Πρέπει όμως να γίνει κατανοητό ότι δεν είναι δυνατό η Τουρκία να προχωρεί απρόσκοπτα με τις ενταξιακές συνομιλίες χωρίς να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της και ταυτόχρονα να επιζητεί επιβράβευση για τις πράξεις της στην Κύπρο. Είναι πολύ σημαντικό όπως η Τουρκία έχει ενώπιον της ένα οδικό χάρτη ο οποίος να έχει και τη σφραγίδα των μεγάλων υποστηρικτών της και μέσα από αυτά τα πλαίσια να εξυπηρετούνται και τα συμφέροντα της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Η Λευκωσία καλείται να επενδύσει σοβαρά και ουσιαστικά εκεί που έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα. Εκτός από την προώθηση μιας στρατηγικής σύζευξης των συμφερόντων της Κύπρου με ευρύτερα συμφέροντα καθώς και αξίες, θα πρέπει να αναπτυχθεί η ανάλογη επιχειρηματολογία. Άλλο είναι να καταστεί η Κύπρος πεδίο δοκιμής προθέσεων, αξιοπιστίας και αρχών και άλλο είναι να εμφανίζεται η Κύπρος ως χώρα με έμμονες ιδέες και παράλογες αξιώσεις. Το ζητούμενο δεν είναι η σύγκρουση της Κύπρου με τις υπόλοιπες 24 χώρες αλλά η συμπόρευση σε ένα ουσιαστικό οδικό χάρτη για την Τουρκία – οδικό χάρτη που να συμπεριλαμβάνει και το Κυπριακό.

Research Center - Intercollege