Η ώρα της Επανάκτησης του Ηθικού Ερείσματος

Η ώρα της Επανάκτησης του Ηθικού Ερείσματος

Ακόμα και οι παραδοσιακοί φίλοι και σύμμαχοι της Τουρκίας εκτός και εντός ΕΕ κατανοούν ότι η ευρωπαϊκή πορεία της Άγκυρας παρουσιάζει σοβαρά προβλήματα. Παρά ταύτα επιθυμούν να δώσουν το φιλί της ζωής στις ενταξιακές συνομιλίες και να κρατήσουν ανοικτή την ευρωπαϊκή προοπτική της Άγκυρας. Στο στάδιο αυτό οι υποχρεώσεις της Τουρκίας μπορεί να αντικρισθούν στα πλαίσια δύο διαστάσεων. Η μία αφορά την ικανοποίηση των κριτηρίων που απαιτούνται από την ΕΕ σε θέματα εφαρμογής του κοινοτικού κεκτημένου και το δεύτερο σε σχέση με την Κύπρο. Όπως καταγράφεται από την Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η Τουρκία παρουσιάζει σοβαρά ελλείμματα σε σχέση με την εφαρμογή του κεκτημένου. Στην περίπτωση της Κύπρου η Άγκυρα αγνοεί παντελώς και τις ελάχιστες δεσμεύσεις που είχε αναλάβει όταν είχε εξασφαλίσει ημερομηνία έναρξης ενταξιακών συνομιλιών.

Υπάρχει ταυτόχρονα μια σταδιακή αναστροφή του κλίματος που δημιουργήθηκε μετά το δημοψήφισμα της 24^ης Απριλίου, 2004 όταν οι Ελληνοκύπριοι απώλεσαν (βραχυπρόθεσμα) τα ηθικά τους ερείσματα και η Τουρκία εμφανιζόταν ως η διαλλακτική χώρα. Οι Τουρκικοί στόχοι όμως εξακολουθούν να είναι μαξιμαλιστικοί. Αφ΄ ενός η Άγκυρα επιθυμεί μια σχέση a la carte με την ΕΕ κατανοώντας ότι αυτό στην πορεία του χρόνου μπορεί και να οδηγήσει σε μια ειδική σχέση την οποία η ίδια η Τουρκία να απαιτήσει, αλλά ταυτόχρονα σε σχέση με την Κύπρο δεν υπάρχει ένδειξη συνδιαλλαγής.

Η Τουρκία απαιτεί κατ΄ ουσίαν τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την αντικατάστασή της με μια κρατική οντότητα παρόμοια με εκείνη που προέβλεπε το Σχέδιο Ανάν. Ταυτόχρονα επιθυμεί την νομιμοποίηση της παρουσίας των εποίκων και τη συνέχιση της εισροής Τούρκων στην Κύπρο μετά από τη λύση ενώ ταυτόχρονα στο θέμα των περιουσιών έχει ενθαρρύνει μια άνευ προηγουμένου εκμετάλλευση Ελληνοκυπριακών περιουσιών. Παράλληλα η Τουρκία επιζητεί μέσα από την ευρωπαϊκή της πορεία να στρέφονται οι πιέσεις έναντι της Λευκωσίας. Η πολιτική αυτή διευκολύνθηκε κατά τα τελευταία δύο χρόνια μετά από το δημοψήφισμα αλλά φτάνει η ώρα της αντίστροφης μέτρησης.

Η Λευκωσία θα πρέπει να εργασθεί με όλες της τις δυνάμεις να ανακτήσει τα ηθικά της ερείσματα και να θέσει το Κυπριακό πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις: ότι πέρα από τη διακοινοτική διάσταση το κυρίαρχο πρόβλημα είναι αυτό της εισβολής / κατοχής και ότι το μεγαλύτερο εμπόδιο στην επίλυση του παραμένει η Άγκυρα. Νομιμοποιείται η Κυπριακή κυβέρνηση να έχει απαιτήσεις. Το ζητούμενο σε αυτό το στάδιο είναι ο αγώνας για την πλήρη επανάκτηση των ηθικών ερεισμάτων της Κύπρου στα κέντρα αποφάσεως της ΕΕ αλλά και εκτός ΕΕ και ειδικότερα στις ΗΠΑ. Η πολιτική αυτή είναι ουσιαστικής σημασίας και η επιτυχής εφαρμογή της μπορεί να οδηγήσει σε πολύ θετικά αποτελέσματα.

Ταυτόχρονα εκτός από την εφαρμογή του Πρωτοκόλλου και την αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία είναι πολύ σημαντικό η Λευκωσία να θέσει τώρα επί τάπητος τις κατευθυντήριες γραμμές που θα πρέπει να διέπουν τη λύση του Κυπριακού. Μπορεί να επαναλάβει η Λευκωσία ότι η λύση θα είναι στα πλαίσια της Κυπριακής Δημοκρατίας, θα οδηγεί στην αποκατάσταση της ενότητας κράτους, κοινωνίας και οικονομίας, στην αποτελεσματική αντιμετώπιση του εποικισμού καθώς και στον τερματισμό των αποικιοκρατικών ρήτρων περί εγγυητριών δυνάμεων.

Παράλληλα η Κύπρος ενώ θα ζητήσει την αποχώρηση των Τουρκικών στρατευμάτων κατοχής μπορεί ταυτόχρονα να υποβάλει αίτηση για ένταξη στον Συνεταιρισμό για την Ειρήνη και να δηλώσει έμπρακτα ότι αποτελεί ένα θετικό κεφάλαιο στην πολιτική της ΕΕ και της Δύσης γενικότερα στην Ανατολική Μεσόγειο και την ευρύτερη Μέση Ανατολή.

Research Center - Intercollege