Η Ώρα των Υπερβάσεων
|
Αναμφίβολα η Κύπρος σήμερα βρίσκεται σε ένα καθοριστικό στάδιο της ιστορίας της. Σε σχέση με το Κυπριακό υπάρχουν αφ΄ ενός προοπτικές ως αποτέλεσμα της συμμετοχής της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ αλλά αφ΄ ετέρου έχουν δημιουργηθεί τέτοια δεδομένα ούτως ώστε αντί το κυρίαρχο πρόβλημα να είναι η συνεχιζόμενη κατοχή του βορείου τμήματος της Κύπρου από την Τουρκία αναδεικνύεται ως μείζον θέμα η δήθεν απομόνωση των Τουρκοκυπρίων.
Είναι λοιπόν προφανές ότι θα πρέπει να ληφθούν υπ΄ όψιν όλα τα δεδομένα και να φροντίσουμε να διαφοροποιήσουμε τις λανθασμένες εντυπώσεις που έχουν δημιουργηθεί στο διεθνές περιβάλλον.Και αυτή η διαφοροποίηση θα είναι καθοριστική σε σχέση με το κατά πόσον θα είναι δυνατό να καταστεί εφικτός ο στόχος της επίτευξης ενός έντιμου αντί ενός οδυνηρού συμβιβασμού. Επιπρόσθετα, πέραν της συνεχούς ενασχόλησής μας με το Κυπριακό (η οποία διαχρονικά έχει δημιουργήσει πολλές στρεβλώσεις σε θέματα που αφορούν την εσωτερική διακυβέρνηση) πρέπει να αντιμετωπίσουμε τα σοβαρά κοινωνικο-οικονομικά προβλήματα και παράλληλα να τοποθετήσουμε δημιουργικά την Κύπρο στον χάρτη του Ευρωπαϊκού και διεθνούς γίγνεσθαι.
Ολοένα και περισσότερο φαίνεται να μεγαλώνει το χάσμα μεταξύ των προσδοκιών και της πραγματικότητας ανάμεσα σε πολλούς Κυπρίους και ιδίως ανάμεσα στους νέους. Η οικονομία δεν δημιουργεί επαρκή αριθμό θέσεων απασχόλησης με αξιώσεις. Εγείρεται επίσης θέμα ποιότητας σε ζωτικούς τομείς όπως η υγεία και η παιδεία. Πέραν τούτου, εδώ και χρόνια η διεύρυνση της βάσης της οικονομίας καθώς και ο επαναπροσδιορισμός των σχέσεων δημοσίου και ιδιωτικού τομέα αποτελούν μόνο τροφή για σκέψη. Ιδέες για να προχωρήσουμε έχουν κατατεθεί εδώ και χρόνια. Λείπει όμως η πολιτική βούληση ούτως ώστε να ληφθούν οι αναγκαίες αποφάσεις και να υλοποιηθούν. Ως παράδειγμα καταγράφω την προ πολλού υπογραμμισθείσα αναγκαιότητα όπως η Κύπρος μετεξελιχθεί σε ένα κατ΄ αρχάς περιφερειακό και μεταγενέστερα διεθνές ακαδημαϊκό κέντρο. Ακόμα δεν έχει εγκριθεί ο νόμος για δημιουργία μη κρατικών πανεπιστημίων, ενώ παράλληλα καταβάλλονται προσπάθειες ούτως ώστε, ακόμα και στην περίπτωση που θα εγκριθεί το νομοσχέδιο, να υπάρχουν αρκετά εμπόδια στην υλοποίηση του στόχου.
Το ζητούμενο είναι να περάσουμε στο στάδιο της υπέρβασης και των τολμηρών αποφάσεων. Το υφιστάμενο σύστημα, με τις συντηρητικές νοοτροπίες που οδηγούν σε αδιέξοδα και ψευδο-διλήμματα, δεν μπορεί να λειτουργήσει ικανοποιητικά στο νέο περιβάλλον. Ο πολίτης αντιλαμβάνεται ξεκάθαρα τις στρεβλώσεις και τις καθυστερήσεις στο θέμα της λήψης αποφάσεων. Δεν αποτελεί έκπληξη ότι κατά καιρούς σε διάφορες δημοσκοπήσεις εκφράζεται ποικιλοτρόπως μια δυσανασχέτηση και μια απομάκρυνση του κόσμου από τα κοινά. Αυτό φυσικά δεν είναι αποκλειστικά Κυπριακό φαινόμενο. Αυτό συνέβη προ πολλού και συμβαίνει σε μεγαλύτερο βαθμό και σε άλλες χώρες της ΕΕ. Για παράδειγμα, σε σχέση με τα δημοψηφίσματα στη Γαλλία και την Ολλανδία δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε ότι το ΟΧΙ αποτέλεσε μια αποδοκιμασία διαφόρων δεδομένων και ευκαιρία για αποστολή μηνυμάτων με πολλούς αποδέκτες.
Στην Κύπρο υπάρχει μια ευρύτερη δυσανασχέτηση αλλά και μεγάλη αγωνία. Εκτός από τα προβλήματα της καθημερινότητας, της επιβίωσης, της ποιότητας ζωής, στην Κύπρο έχουμε να αντιμετωπίσουμε και τα προβλήματα που προκύπτουν από τη συνεχιζόμενη εκκρεμότητα στο εθνικό θέμα. Είναι προφανές ότι υπάρχει όσο ποτέ άλλοτε η ανάγκη της υπέρβασης – η ανάγκη της αναδιάρθρωσης του όλου συστήματος και με τρόπο όπου θα υπάρξει μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα σε όλες τις εκφάνσεις του δημόσιου βίου, και προς τα έσω και προς τα έξω. Η υπέρβαση δεν αποτελεί πολυτέλεια αλλά μονόδρομο για εθνική επιβίωση και δημιουργική παρουσία στο Ευρωπαϊκό και διεθνές γίγνεσθαι. Research & Development Center - Intercollege Copyright © 2005. All rights reserved
|