Μετά την τραγωδία

 

Συνήθως οι διακοπές προσφέρονται για διασκέδαση, ξεκούραση και ανανέωση.  Τούτο το καλοκαίρι όμως τα γεγονότα ήταν τέτοια που καθήλωσαν ολόκληρη την Κυπριακή κοινωνία ενώ ταυτόχρονα προκάλεσαν όχι μόνο πανελλήνιο αλλά και διεθνές ενδιαφέρον.  Πρώτα η αεροπορική τραγωδία και λίγες μέρες μετά το αυτοκινητικό δυστύχημα στην Αίγυπτο βύθισαν την Κύπρο σε βαρύ πένθος.  Αναπόφευκτα, η τραγωδία εμπεριέχει πτυχές, όπως το ξεκλήρισμα οικογενειών και τον τεράστιο ανθρώπινο πόνο, που δεν μπορούν να εκφρασθούν με λόγια.

 

Είναι φυσιολογικό ως άνθρωποι, ως κοινωνία, ως πολιτεία να προσπαθήσουμε  να κατανοήσουμε τους λόγους της αεροπορικής τραγωδίας.  Φυσικά εκεί όπου υπάρχουν ευθύνες θα πρέπει να αποδοθούν.  Και τούτο όχι μόνο για να επέλθει η αναγκαία κάθαρση αλλά και για να αποφύγουμε παρόμοια περιστατικά στο μέλλον.  Εκ των πραγμάτων θα ληφθούν μέτρα που με τη σειρά τους θα οδηγήσουν σε πιο αποτελεσματικές διαδικασίες και αναβαθμισμένες υπηρεσίες.  Ως εκ τούτου το επιβατικό κοινό θα έχει περισσότερη ασφάλεια από ό,τι υπήρχε μέχρι σήμερα.  O άδικος χαμός τόσων ανθρώπινων ζωών θα αποτελέσει την αφορμή για να γίνουν εκείνα που έπρεπε να γίνουν προ πολλού ούτως ή άλλως.

 

Εδώ και χρόνια η κοινωνία διαισθάνεται ότι αρκετές υπηρεσίες δεν λειτουργούν σωστά.  Πολλές φορές υπήρξαν τεκμηριωμένα παράπονα αλλά δεν έγινε ο,τιδήποτε που ουσιαστικά να αλλάξει την κατάσταση.  Επιπρόσθετα, πολλές φορές χρήσιμες εισηγήσεις αντιμετωπίσθηκαν με μικρότητα και μεμψιμοιρίες και συνεπώς τα πράγματα παρέμειναν αναλλοίωτα.  Έτσι έχει δημιουργηθεί η αντίληψη ότι το όλο σύστημα αναπαράγεται και ότι μόνο με μια βαθειά κρίση θα ταρακουνηθούν τα λιμνάζοντα νερά.  Είναι αμφίβολο κατά πόσον η Κύπρος μπορεί να αντέξει και άλλες κρίσεις.  Πρέπει λοιπόν να δώσουμε λύσεις.

 

Εδώ και χρόνια σιγοβράζει μια ευρύτερη κρίση στην Κυπριακή κοινωνία, η οποία  λειτουργεί με ένα τρόπο που δημιουργεί την αίσθηση ότι η αλαζονεία, η επιπολαιότητα, η προχειρότητα και ο άκρατος ατομισμός δεν αποτελούν εξαίρεση, αλλά, δυστυχώς, συνηθισμένα φαινόμενα.  Τίθεται λοιπόν επί τάπητος και το θέμα νοοτροπίας.  Θα πρέπει να μάθουμε να λειτουργούμε – ο καθένας ξεχωριστά αλλά και όλοι μαζί συλλογικά – με υπευθυνότητα, με επαγγελματισμό και με ζήλο.  Ο καθένας από μας πρέπει να αντικρίζει το επάγγελμα που ασκεί και ως λειτούργημα.  Πρέπει, πρωταρχικά και μεταξύ άλλων, να κάνουμε τη δουλειά μας σωστά με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

 

Η Κυπριακή Δημοκρατία αντιμετωπίζει σήμερα τεράστιες προσκλήσεις.  Πέρα από την κατοχή και την ανάγκη αποτελεσματικής αντιμετώπισης της Τουρκίας σε όλα τα διεθνή πεδία – η Κύπρος καλείται να είναι δημιουργική ως μέλος της ΕΕ και να λειτουργήσει με επιτυχία σε ένα πολύ ανταγωνιστικό διεθνές περιβάλλον.  Ύψιστος στόχος είναι να καταστεί η Κυπριακή Δημοκρατία ένα κράτος-πρότυπο δημοκρατίας, ελεύθερης οικονομίας με ποιοτικό κρατικό παρεμβατισμό, ειρηνικής συμβίωσης μεταξύ των Ελληνοκυπρίων Χριστιανών και Τουρκοκυπρίων Μουσουλμάνων καθώς και δημιουργικότητας με ευρύτερη συμβολή.  Εξ ορισμού ο ύψιστος αυτός στόχος είναι πολύ δύσκολος αλλά όχι ανέφικτος.

 

Επιβάλλεται λοιπόν η αναβάθμιση του επιπέδου των υπηρεσιών της Κύπρου, δημόσιων και ιδιωτικών.  Πέραν τούτου, η Κύπρος πρέπει να έχει μια πολύ ανταγωνιστική οικονομία που να δημιουργεί επαρκή αριθμό θέσεων απασχόλησης.  Πρέπει επίσης να αποκτήσει ένα σύστημα υγείας και παιδείας υψηλού επιπέδου και μια αποτελεσματική δημόσια διοίκηση.  Και δεν πρέπει να παραλείψει να έχει μια ολοκληρωμένη δημογραφική πολιτική.

 

Εν κατακλείδι, η Κυπριακή κοινωνία και πολιτεία αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα και προκλήσεις.  Δεν είναι ανάγκη να θρηνούμε επί των ερειπίων για να πάρουμε διορθωτικά μέτρα...


Research & Development Center - Intercollege

Copyright © 2005. All rights reserved