Ο λαός τοποθετήθηκε, η πολιτική ηγεσία ακόμα διστάζει

Δεν είναι τυχαίο ότι εξακολουθεί να συζητείται η συνέντευξη του στενού συνεργάτη του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Τζιωνή η οποία δόθηκε πριν δυο εβδομάδες.  Ο κ. Τζιωνής υπογράμμισε, μεταξύ άλλων, ότι το Σχέδιο Ανάν δεν μπορεί να αποτελέσει τη βάση για διαπραγματεύσεις για πολλούς λόγους.  Αυτό προκάλεσε πρώτα την αντίδραση του ΑΚΕΛ και μετά του ΔΗΣΥ.  Ταυτόχρονα, στελέχη του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ εξέφρασαν την υποστήριξή τους προς τις θέσεις του κ. Τζιωνή.

Είναι προφανές ότι η συνέντευξη του κ. Τζιωνή αντικατοπτρίζει την πολιτική φιλοσοφία του Προέδρου στο Κυπριακό.  Μια βασική θέση είναι ότι η λύση δεν μπορεί να στηρίζεται αποκλειστικά στο Σχέδιο Ανάν.  Τη θέση αυτή πρόβαλε αυτή την εβδομάδα και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. 

Θα ήταν προτιμότερο οι τοποθετήσεις αυτές να είχαν γίνει νωρίτερα, αμέσως μετά από το δημοψήφισμα από τον ίδιο τον Πρόεδρο.  Πολλές φορές στο παρελθόν υπήρξε σύγχυση μεταξύ στρατηγικής και τακτικής.  Και αυτό είχε κόστος.  Για παράδειγμα, η προσκόλληση στη φιλοσοφία του Σχεδίου Ανάν και η αποδοχή της επιδιαιτησίας για λόγους τακτικής αποδείχθηκε στρατηγικά επιζήμια.

Κατ΄ ουσίαν ο λαός απέρριψε την προοπτική λύσης με βάση το Σχέδιο Ανάν στις Προεδρικές εκλογές του Φεβρουαρίου 2003.  Στις 24 Απριλίου 2004 ο λαός έστειλε το ίδιο μήνυμα με πιο έντονο τρόπο.  Είναι προφανές ότι θα πρέπει να ξεκαθαρίσει το τοπίο αναφορικά με τη στρατηγική μας.  Δεν είναι κακό να υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις.  Κακό είναι να διαιωνίζονται οι συγχύσεις και οι μύθοι, που άλλωστε συμβάλουν και αναπαράγουν επικοινωνιακά προβλήματα όχι μόνο στο εσωτερικό μέτωπο αλλά και με τους ξένους. 

Λαμβάνοντας υπ΄ όψιν τις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές είναι σημαντικό να υπάρξει ειλικρίνεια ως προς τις θέσεις των κομμάτων για να μην βρεθούμε πάλι αντιμέτωποι με τα ίδια αδιέξοδα όπως και στο παρελθόν.  Για παράδειγμα, η πολιτική ηγεσία είχε εκπλαγεί με το μέγεθος των αντιδράσεων όταν κατατέθηκε το Σχεδίο Ανάν, παρ΄ όλο που ο Κυπριακός λαός διαχρονικά βομβαρδιζόταν (ιδίως σε περιόδους εκλογών και σε μνημόσυνα) με επικοινωνιακά μηνύματα διεκδικητικότητας.  Ήρθε όμως εξίσου ξεκάθαρη η απάντηση του λαού ο οποίος απέρριψε τη φιλοσοφία των οδυνηρών παραχωρήσεων.

Επειδή έχει λεχθεί πολλές φορές ότι ήταν ο Πρόεδρος Παπαδόπουλος που οδήγησε τον Κυπριακό λαό στο ΟΧΙ μπορεί να αντιταχθεί και το επιχείρημα περί του αντιθέτου: ότι δηλαδή ήταν ο λαός ο οποίος έδωσε τη δύναμη στον Πρόεδρο Παπαδόπουλο να προτάξει το ηχηρό ΟΧΙ στο ιστορικό του διάγγελμα αλλά και ώθησε το ίδιο το ΑΚΕΛ να αλλάξει την απόφαση που είχε λάβει για κατ΄ αρχήν αποδοχή του Σχεδίου Ανάν.  Όσον αφορά τον ΔΗΣΥ δεν πρέπει να λησμονούμε ότι το 66⅔% των οπαδών του είχαν αντιταχθεί στο Σχέδιο Ανάν παρά το γεγονός ότι ο ιστορικός του ηγέτης Γ. Κληρίδης καθώς και ο πρόεδρος του Ν. Αναστασιάδης είχαν ταχθεί υπέρ του ΝΑΙ. 

Θα πρέπει λοιπόν να προβληματισθούμε για την αναβάθμιση του δημόσιου βίου με τρόπο που να υπάρχει μεγαλύτερη ευελιξία, ειλικρίνεια, ξεκαθάρισμα θέσεων και προς τα έσω και προς τα έξω.  Ένα από τα ζητούμενα στην πολιτική είναι οι ευρύτερες δυνατές συγκλίσεις.  Και στο Κυπριακό οφείλουμε να το πράξουμε για ιστορικούς λόγους αλλά πολύ περισσότερο για το μέλλον μας.

Είναι λυπηρό ότι όταν σε μια κρίσιμη συγκυρία που ο Κυπριακός Ελληνισμός όρθωσε το ανάστημα του, και μετά που η ένταξη στην ΕΕ του πρόσφερε την ασφάλεια που πάντα αναζητούσε, δεν κατέφερε η πολιτική ηγεσία να σταθεί στο ύψος που καθόρισε ο ίδιος ο λαός.