Ο Ανταγωνισμός στη Διακίνηση Ιδεών

 

Η Έκθεση με τίτλο “The Cyprus Stalemate: What Next?”, η οποία προετοιμάστηκε υπό την αιγίδα του διεθνούς μη κυβερνητικού οργανισμού International Crisis Group, δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο γεγονός.  Η έκθεση αυτή, η οποία περιέχει ανακρίβειες και διαστρεβλώσεις σε βαθμό που μπορεί να λεχθεί ότι επιχειρείται μια ιστορική αναθεώρηση σε σχέση με το Κυπριακό και τον ρόλο της Τουρκίας, έχει συγκεκριμένους πολιτικούς στόχους.

 

Μεταξύ άλλων, επιχειρείται να παρουσιασθούν οι Ελληνοκύπριοι και η Κυπριακή Δημοκρατία γενικότερα, ως η πλευρά η οποία ευθύνεται για το αδιέξοδο στην Κύπρο.  Για τους συντάκτες της Έκθεσης, η Τουρκία στην ουσία αποτελεί ένα τρίτο μέρος το οποίο έχει καλή διάθεση αλλά συναντά την αδιάλλακτη στάση του Προέδρου Παπαδόπουλου.  Επιπρόσθετα, οι Τουρκοκύπριοι αποτελούν το μεγάλο θύμα και θα πρέπει επιτέλους να ανταμειφθούν με πρώτο βήμα τον τερματισμό της απομόνωσής τους.

 

Οι εισηγήσεις που προκύπτουν από την εν λόγω Έκθεση, η οποία θα παρουσιασθεί στις 28 Μαρτίου και στις Βρυξέλλες, παραπέμπουν σε μια κατάσταση όπου κατ΄ ουσίαν αποενοχοποιείται η Τουρκία παρά τις επεκτατικές της ενέργειες στην Κύπρο, και ταυτόχρονα ενισχύεται η υπόσταση του κατοχικού ψευδοκράτους.  Πέραν τούτου οι εισηγήσεις είναι τέτοιες που παραπέμπουν στη νομιμοποίηση των τετελεσμένων της εισβολής και κατοχής.  Η γλώσσα η οποία χρησιμοποιείται είναι πολλές φορές προσβλητική και απαξιωτική για την Ελληνοκυπριακή πλευρά, ενώ ταυτόχρονα διακατέχεται και από φιλοτουρκικό τόνο.

 

Εάν όντως αυτή η Έκθεση ήταν ένα μεμονωμένο γεγονός τότε δεν θα υπήρχε λόγος ανησυχίας.  Όμως πολλές φορές αρκετά από τα επιχειρήματα και τις εισηγήσεις που εμφανίζονται σε αυτή την Έκθεση ακούγονται σε διάφορα διεθνή φόρα καθώς και σε διπλωματικές υπηρεσίες ορισμένων χωρών (π.χ. «η ανάγκη για τερματισμό της απομόνωσης των Τουρκοκυπρίων», «οι Ελληνοκύπριοι δεν έχουν επαρκές κίνητρο για λύση»).

 

Η Κυπριακή Δημοκρατία φαίνεται να χάνει την ηθική της υπεροχή (moral high ground).  Παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση καταβάλλει προσπάθειες για να επεξηγήσει το τι συμβαίνει στην Κύπρο και ότι πραγματικά επιθυμεί λύση, εν τούτοις σε διάφορα διεθνή πεδία επικρατούν άλλες εντυπώσεις.  Στο θέμα για το οποίο μπορεί να ασκηθεί κριτική στην Κυπριακή πολιτεία και κοινωνία γενικότερα, είναι ότι δεν έχουν κατανοήσει τη σημασία του κόσμου των ιδεών και του ανταγωνισμού στη διακίνηση ιδεών.  Και ούτε έχει κατανοηθεί επαρκώς η σημασία της διακίνησης ιδεών σήμερα στη διεθνή πολιτική.

 

Στο πεδίο που ανταγωνίζονται ιδέες και επιχειρήματα, καθοριστικό ρόλο έχουν τα ακαδημαϊκά ιδρύματα και τα κέντρα ερευνών και ιδίως αυτά που είναι γνωστά ως think-tanks.  Σε αυτό τον τομέα η Κυπριακή πολιτεία δεν έχει επενδύσει.  Διαχρονικά έχει επιδείξει μια ανεπίτρεπτη άγνοια και απουσία με αποτέλεσμα σήμερα να τρέχουμε πίσω από τα γεγονότα.  Αντίθετα έχει συρθεί σε μια απαράδεκτη άγονη και αχρείαστη διαμάχη μεταξύ κρατικών και ιδιωτικών ιδρυμάτων με αρνητικά αποτελέσματα.

 

Η Κύπρος δεν έχει συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι της Τουρκίας στον στρατιωτικό τομέα.  Στον στρατιωτικό τομέα υπερτερεί πλήρως η Τουρκία – αλλά και όσον αφορά τη γεωστρατηγική σημασία, τον πληθυσμό, καθώς και άλλους παράγοντες, και πάλι η Τουρκία έχει τον πρώτο λόγο με σαφή διαφορά από την Κύπρο.  Ένας από τους βασικούς τομείς όπου η Κύπρος έχει συγκριτικό πλεονέκτημα, αλλά δυστυχώς κινδυνεύει να το απολέσει, είναι ο τομέας του κόσμου των ιδεών και των επιχειρημάτων.  Και επειδή οι Τούρκοι αντιλαμβάνονται τη σημασία αυτού του τομέα, επενδύουν ποικιλοτρόπως σε πανεπιστήμια και κέντρα ερευνών εντός και εκτός Τουρκίας.  Με αφορμή λοιπόν την Έκθεση αυτή, η πολιτεία αλλά και η κοινωνία, πρέπει να προβληματισθούν και να αποδυθούν σε ένα αγώνα επανάκτησης της ηθικής υπεροχής των δικαίων του Κυπριακού Ελληνισμού. 

 


Research Center - Intercollege

Copyright © 2006. All rights reserved