Σχέσεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα

Σχέσεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα

Για να κατανοηθεί η σημερινή κατάσταση των σχέσεων κράτους-πολίτη, και δημόσιου-ιδιωτικού τομέα στην Κύπρο είναι σημαντικό να ληφθεί υπ΄ όψιν η ιστορική εξέλιξη του Κυπριακού κράτους και των θεσμών του. Η αποικιοκρατική αρχή, η οποία διοικούσε και ασκούσε εξουσία, απένεμε τα εύσημα καθώς και ωφέλη σε αυτούς οι οποίοι συνεργάζονταν με το σύστημα.

Οι κρατικές δομές του νεοσύστατου Κυπριακού κράτους, επηρεάσθηκαν από το αποικιοκρατικό μοντέλο. Μεταξύ άλλων, οι συνεργαζόμενοι με το σύστημα φορείς σε συλλογικό ή / και ατομικό επίπεδο μπορούσαν να πάρουν μια θέση εργασίας στη δημόσια υπηρεσία καθώς κι΄ άλλα οφέλη από το ευρύτερο σύστημα. Με το ίδιο σκεπτικό υπήρχαν αποκλεισμοί. Το όλο σκηνικό διέκρινε επίσης και εξακολουθεί να διακρίνει μια φιλοσοφία κρατισμού.

Παρά τις βελτιώσεις που έλαβαν χώρα, σήμερα επικρατούν ακόμα πελατειακές σχέσεις μεταξύ κομμάτων και φορέων εξουσίας με τους πολίτες. Η δημόσια υπηρεσία παραμένει για πολλούς χώρος αποκατάστασης ή / και επιβράβευσης ατόμων είτε πεδίο στο οποίο εξαργυρώνονται «θετικές συμπεριφορές» προς τους φορείς εξουσίας. Επιπρόσθετα, όταν σε μια σχέση μεταξύ του δημοσίου τομέα και κάποιου οργανισμού του ιδιωτικού τομέα υπάρχει μια διαφορά απόψεων, αρκετές φορές το δημόσιο μπορεί να αντιδράσει αρνητικά. Επιπρόσθετα, δεν υπάρχει επαρκής ευελιξία και πολλές φορές εν ονόματι των διαδικασιών παρακάμπτεται η ουσία. Τα δεδομένα αυτά μειώνουν την αποδοτικότητα της δημόσια υπηρεσίας και επηρεάζουν δυσμενώς το ηθικό του ανθρώπινου δυναμικού.

Εάν οι σχέσεις μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα κατ΄ ουσίαν δεν βασίζονται στην ισοτιμία, τότε επηρεάζονται αρνητικά οι σχέσεις μεταξύ πολιτών και κράτους. Και δεν δημιουργείται η αίσθηση του αξιόπιστου κράτους και του αξιοπρεπούς πολίτη. Υπογραμμίζεται ότι στα εκλογικά προγράμματά τους όλα τα κόμματα συστηματικά τάσσονται υπέρ της κατάργησης της ευνοιοκρατίας και της καταπολέμησης της διαπλοκής, αναγνωρίζοντας, εμμέσως πλην σαφώς, την ύπαρξή τους.

Με βάση τη σύγχρονη σκέψη και την εμπειρία στα αναπτυγμένα κράτη, ο δημόσιος τομέας και το κράτος γενικότερα θεωρούνται ότι εξυπηρετούν τον πολίτη καθώς και το ευρύτερο δημόσιο συμφέρον. Το ζητούμενο λοιπόν είναι η ρήξη με το παρελθόν και η δημιουργία νέων συνθηκών και νέας νοοτροπίας. Η συμμετοχή μας στην ΕΕ, η παγκοσμιοποίηση και γενικά τα σύγχρονα δεδομένα, καθιστούν τη στρατηγική και δημιουργική συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα επιβεβλημένη.

Research Center - Intercollege